Angielski neogotyk na Mazurach. Ten pałac trzeba zobaczyć

Pałac wybudowany w 1848 roku w stylu angielskiego neogotyku z elementami stylu włoskich willi podmiejskich villa suburbana, jako siedziba rodziny Siegfriedów.

Jegławki – mazurska wieś z bogatą historią

Jednak nie tylko sam obiekt jest wart obejrzenia. Sama wieś Jegławki również „tętni” historią.

Pierwotnie we wsi znajdowało się grodzisko jednego z plemion pruskich, którego pozostałościami jest wciąż znajdujący się w przypałacowym parku pięciometrowej wysokości wał. Samą wieś natomiast lokowano na prawie chełmińskim 3 października 1422 roku, a w tym czasie składało się na nią osiem majątków rycerskich oraz liczne dobra przedstawicieli tzw. drobnej szlachty.

Następnie w XV wieku powstał tu zamek krzyżacki, który pełnił głównie funkcję dworu myśliwskiego. Murowana budowla została zburzona podczas jednego z najazdów Tatarów w XVII wieku.

Mazurski ród wznosi pałac w stylu angielskim

W latach 1821 -1945 Jegławki oraz leżący nieopodal majątek Skandławki należały do rodziny Sigfriedów. W 1848 roku wznieśli oni pałac z przeznaczeniem na swoją główną siedzibę rodową.

Budowla, pochodzącego z pobliskich Barcian architekta, wzorowana była na późnogotyckich tudorskich pałacach z Anglii z wyraźnie zaczerpniętymi akcentami charakterystycznymi dla budownictwa ówczesnych włoskich willi podmiejskich, tzw. villa suburbana.

Przy budowie obiektu wykorzystano pozostałości po krzyżackiej siedzibie, na której miejscu wzniesiono obecny pałac, czego efektem są dwukondygnacyjne piwnice z charakterystycznymi dla krzyżackich budowli zdobieniami.

W czasie II wojny światowej zabytkowy obiekt nie ucierpiał, co pozwoliło zaadoptować go na przedszkole oraz mieszkania i biura pracowników PGR.

Od 2001 roku obiekt był własnością prywatną, lecz brak odpowiednich działań w celu jego adaptacji do innych celów oraz niezbędnych modernizacji i konserwacji zabytku, skutkował na początku 2009 roku jego odebraniem właścicielowi przez Agencję Nieruchomości Rolnych w Olsztynie.

W 2009 polski reżyser Jan Jakub Kolski wybrał pałac w Jegławkach na główne miejsce do zdjęć dla swojej najnowszej produkcji pt. Wenecja, która powstała w oparciu o książkę „Sezon w Wenecji” Włodzimierza Odojewskiego.

Jak wyglądał mazurski pałac?

Zespół pałacowo- parkowy składa się z budynku pałacu, otaczającego go 16 ha parku oraz licznych zabudowań gospodarczych położonych na północ od pałacu.

Sam budynek pałacu Siegfriedów otoczony jest założeniem parkowym i usytuowany jest na niewielkim wzgórzu. Wzniesiona w 1848 roku budowla, założona na planie litery L, nawiązuje w większości do neogotyku angielskiego z licznymi elementami XIX wiecznego budownictwa włoskiego.

Obecny wygląd pałacu nieznacznie różni się od pierwotnego założenia, co jest prawdopodobnie skutkiem powojennych remontów budynku. Zmieniono wtedy m.in. kolor elewacji, która w pierwotnej formie była całkowicie biała, zniszczono, bądź rozebrano ażurową werandę zdobiącą główne wejście oraz oranżerię znajdującą się niegdyś przy południowej bocznej elewacji.

Elementami charakterystycznym dla budowli są natomiast dwie czworoboczne, trójkondygnacyjne i zdobione krenelażami wieże, które wyższe niż korpus pałacu mieszczą niewielkie ostrołukowe okna.

Wraz z budową pałacu założono także kilkuhektarowy park krajobrazowy, który rozciągał się do brzegów pobliskiego jeziora, a pałac otaczał licznymi alejkami. Dziś, ledwie już widoczna i zaniedbana kompozycja, w latach świetności zawierała wiele elementów tzw. małej architektury jak kanały, mostki, kładki, punkty widokowe czy altany.

Park oraz zabudowania folwarczno-gospodarcze z Jegławek są wpisane do rejestru zabytków nieruchomych.